دانشگاه آزاد قوچان

What do girls and boys expect from eachother?

------------------------------------------------

ركورد مي زند، مثل آب خوردن

پنج طلا و يك نقره سهم دختر 17 ساله ايراني بود كسي كه يك سروگردن بالاتر از المپيكي ها ايستاد


بهناز خجسته پور
قهرمان قهرمانان شنا در بازي هاي اسلامي زنان
ركورد ايران را بعد از 25 سال زدم و مي خواهم ركورد آسيا را هم از چيني ها بگيرم كار سختي است: ۳ ثانيه كم دارم
مهري رنجبر
هيچ كس فكرش را هم نمي كرد قهرمان قهرمانان شناي چهارمين دورة بازي هاي اسلامي زنان، يك دختر ايراني باشد. آن هم در حضور شناگران المپيكي. اما اين اتفاق افتاد. بهناز خجسته پور، شناگر 17 سالة ايراني با پنج مدال طلا و يك مدال نقره، قهرمان قهرمانان شد. او تكنيكي ترين شناگر دورة سوم بازي ها بود و يك سر و گردن بالاتر از شناگران المپيكي بوسني و ارمنستان قرار گرفت. اما درخشش بهناز فقط به خاطر پنج مدال طلا و يك نقره اش نبود. او در ماده هاي 50 ، 100 و 200 متر انفرادي كرال سينه و 4 در 100 متر مختلط تيمي، 4 در 200 متر و 4 در 100 متر آزاد هم ركورد زد تا همچنان ركورددار اين ماده ها در ايران بماند.
بازي هاي اسلامي زنان، اولين و آخرين مسابقه اي است كه بهناز مي تواند در آن، خودش را با رقبايش محك بزند. اما اين مسأله، هيچ وقت او را نااميد نمي كند. شناگر مشهدي، هر روز، تمريناتش را انجام مي دهد. بدون وقفه.
او مي گويد: من براي دل خوشي خودم تمرين مي كنم. شده از اين كه شنا را انتخاب كرده ام، پشيمان شوم. حتي خواسته ام آن را كنار بگذارم، اما وقتي بيشتر فكر كرده ام، دوباره از نو شروع كرده ام.
بهناز اطمينان دارد اگر مي توانست با شناگران آسيايي مسابقه دهد، جزو قهرمانان آسيا مي شد. هر چند حالا او نمي تواند كنار بزرگان آسيا روي سكو بايستد، اما مي خواهد رؤياهايش را طور ديگري تعبير كند. شناگر نوجوان ايراني، سه ثانيه اختلاف را فاصلة زيادي مي داند. با اين حال، مي خواهد آن قدر تمرين كند كه ركورددار چيني آسيا را كنار بزند و خودش ركورددار كرال سينة آسيا شود. كار سختي است: مي خواهم او را بگيرم. ركورد او 59 ثانيه است و ركورد من 1 دقيقه و 2 ثانيه. هر چند من با خودم تمرين مي كنم و كار سختي دارم. تنها رقيبم كرنومتر مربي ام شده. اما اين كار را مي كنم. مي دانم كه مي توانم بهتر از اين شنا كنم. ركوردم را زير يك دقيقه مي آورم. مثل سال قبل كه ركوردهاي الهام راست خديو را بعد از 15سال زدم.
در تابستان وقتي به خاطر وبا هيچ كس پا به استخر نمي گذاشت، بهناز تمرين مي كرد. به دليل اين كه مي داند اگر پنج روز تمرين نكند، به اندازة 28 روز عقب مي افتد و بدنش افت مي كند. حتي پزشكان فاميل هم نتوانستند آن روزها او را از تمرين منصرف كنند.
شايد همين منظم بودن اوست كه اين شناگر مشهدي را براي مربيان تيم ملي، شاخص كرده. فرشته احدياني مربي تيم ملي مي گويد: بهناز از همه نظر خوب است. زماني كه در اردو تمرين مي كرد، اصلا نيازي نبود كه بالا سرش باشيم. هميشه دقيقا چيزي را كه مي خواهيم، انجام مي دهد. چه در تمرين و چه مسابقه.
او مــوقــعيت فــعلي اش را از مــربي ژيمناستيك اش دارد. اگر مربي اش به بهناز و بقية هم تيمي هايش قول نداده بود كه بعد از موفقيت در المپياد دانش آموزي، به عنوان جايزه، آن ها را به استخر مي برد و او در آن روز، شنا كردن را تجربه نمي كرد، حالا بايد اسم بهناز را در ليست قهرمانان ژيمناستيك مي ديديم تا شنا. هر چند او در دو دوره حضورش در المپياد ورزشي دانش آموزان، قهرمان ژيمناستيك شده بود.
بهناز، دومين و آخرين بچة خانواده اش است. او تنها فرزند ورزشكار در جمع خانوادة چهار نفري اش نيست. برادر بزرگ ترش هم جودو كار مي كند، ولي هنوز راه زيادي براي رسيدن به تيم ملي دارد.
بهناز فقط در ورزش، شماره يك نيست. او در درس و مدرسه هم نمونه است. بهناز 17 ساله، از بهمن ماه به دانشگاه مي رود. رشتة تحصيلي اش برخلاف بقية ورزشكاران تربيت بدني نيست. من ورزشكارم. به همين دليل، كامپيوتر را انتخاب كردم تا بتوانم در دو رشته فعال باشم.
فكر كردم ادامه تحصيل در رشتة تربيت بدني، آخر و عاقبت جالبي ندارد. من پزشكي را مي شناسم كه بهترين كوهنورد است. به همين خاطر تصميم گرفتم در رشته اي غير از تربيت بدني ادامه بدهم.


:منبع
http://www.hamshahri.net/vijenam/javan/1384/840723/panke.htm

هفته دوم و سوم مهرماه :: اولين مسابقه ي پینت بال بانوان ايراني